PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z EDUKACJI DLA BEZPIECZEŃSTWA
ROZDZIAŁ I: Przepisy ogólne
1. Ocenianiu podlegają osiągnięcia edukacyjne uczniów poprzez rozpoznawanie
przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości
i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy
programowej, określonej w odrębnych przepisach i realizowanych w szkole
programów nauczania, uwzględniających tę podstawę.
2. Ocenianie ma na celu:
- informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i jego postępach
w tym zakresie
- udzielaniu uczniowi pomocy w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju
- motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce
- dostarczenia rodzicom (prawnym opiekunom) i nauczycielom informacji o
postępach i trudnościach w nauce oraz specjalnych uzdolnieniach ucznia
3. Ocenianie obejmuje:
- formułowanie przez nauczyciela wymagań edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych- dostosowanie wymagań edukacyjnych dla uczniów z orzeczeniami z Poradni
Psychologiczno-Pedagogicznej, dotyczącymi zaburzeń i odchyleń rozwojowych
lub specyficznych trudności w uczeniu się do indywidualnych potrzeb
psychofizycznych i edukacyjnych ucznia
- ocenianie bieżące wg skali od 0 do 6 (dopuszczalne są + i – przy ocenach cząstkowych) i ustalanie śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych wg skali ocen od 1 do 6
- sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów
- przeprowadzenie egzaminów klasyfikacyjnych bądź poprawkowych
- ustalenie warunków i sposobu przekazywania rodzicom (prawnych opiekunom)
informacji o postępach i trudnościach ucznia w nauce,
Kategorie i waga ocen:
sprawdzian-3
kartkówka 2
aktywność 1
zadanie -1
zadanie na lekcji-2
zadanie dodatkowe-3
odpowiedź ustna-2
ocena poprawiona 1
ROZDZIAŁ II: Ocenianie i klasyfikowanie uczniów
1) Oceny:
Oceny bieżące z edukacji dla bezpieczeństwa
ustala się w stopniach wg skali:
- stopień celujący – 6
- stopień bardzo dobry – 5
- stopień dobry – 4
- stopień dostateczny – 3
- stopień dopuszczający – 2
- stopień niedostateczny – 1
- rezygnacja - 0
- Dopuszcza się stosowanie plusów i minusów przy ocenach bieżących
Oceny na półrocze oraz roczne oceny klasyfikacyjne z edukacji dla bezpieczeństwa
ustala się w stopniach wg skali:
- stopień celujący – 6
- stopień bardzo dobry – 5
- stopień dobry – 4
- stopień dostateczny – 3
- stopień dopuszczający – 2
- stopień niedostateczny – 1
- Oceny są jawne
2) Sprawdzanie poziomu wiadomości i umiejętności uczniów może odbywać się w formie:
a) pisemnej :
- sprawdziany
- kartkówki
- prace domowe
- prace długoterminowe
- prace dodatkowe
- zadania na lekcji: np. krzyżówki
b) ustnej:
- odpowiedzi uczniów
- aktywność uczniów na lekcji:
-praca w grupach
-zaangażowanie w pogłębianie wiedzy
- aktywność uczniów poza zajęciami obowiązkowymi
c) praktycznej
- zastosowanie wiedzy w praktyce
3) Zasady organizowania i oceniania prac pisemnych
a) sprawdzian jest formą sprawdzenia wiedzy z wyznaczonej partii materiału i trwa 1 godzinę lekcyjną
- w ciągu 1 tygodnia mogą być przeprowadzone najwyżej 2 prace klasowe (z dwóch różnych przedmiotów)
- o terminie pracy klasowej nauczyciel powiadamia uczniów z tygodniowym
wyprzedzeniem, dokonując wpisu do dziennika
- poprzedza go lekcja utrwalająca
- uczniowie znają zakres sprawdzanej wiedzy i umiejętności oraz kryteria oceniania
- punkty uzyskane ze sprawdzianów przeliczane są na stopnie według
skali:
100% - celujący
99 % – 92 % - bardzo dobry
91 % - 75 % - dobry
74 % - 56 % - dostateczny
55 % – 35 % - dopuszczający
34 % - 0 % - niedostateczny
Rezygnacja - „0”
Prace pisemne przechowywane są przez nauczyciela w szkole i udostępniane na terenie szkoły rodzicom zgodnie ze Statutem Szkoły
b) Kartkówka obejmuje treści edukacyjne i umiejętności z 1-3 ostatnich lekcji
- trwa 5 – 15 minut
- kartkówka może być niezapowiedziana
c) Prace domowe – na bieżąco zadawane, sprawdzane i oceniane (ilościowo i jakościowo)
- w celu zapewnienia sprawnej kontroli ilościowej prac domowych i zapewnienia systematycznego ich odrabiania nauczyciel może wystawić ocenę:
niedostateczną za brak pracy domowej o ile uczeń nie zgłosi o jej braku na początku lekcji (dozwolony jest jednokrotny jej brak w semestrze)
niedostateczną za każdy brak pracy domowej zgłoszonej poza dozwolonym limitem
d) Prace dodatkowe – w ustalonym czasie
4) Sposoby poprawiania prac pisemnych:
- uczeń ma możliwość poprawienia ocen z prac pisemnych ciągu 2 tygodni po oddaniu pracy w wyznaczonym wolnym czasie ucznia i nauczyciela
- uczeń nieobecny na sprawdzianie z powodu uzasadnionej nieobecności zobowiązany jest do napisania zaległych prac pisemnych w terminie uzgodnionym z nauczycielem ( max okres 1 miesiąca)
- uczeń poprawia tylko raz daną pracę pisemną a pod uwagę brana jest ocena
korzystniejsza dla ucznia (obok oceny w dzienniku lekcyjnym widnieje ocena ze sprawdzianu poprawionego)
- sprawdziany są przechowywane w szkole przez cały okres kształcenia. Prace pisemne te są udostępniane zainteresowanym rodzicom na terenie szkoły.
5) Ustalanie przewidywanej rocznej i śródrocznej oceny klasyfikacyjnej
a) przy wystawianiu oceny śródrocznej (rocznej) nauczyciel uwzględnia postępy
ucznia, zdobytą wiedzę i umiejętności,
b) oceny śródroczne (roczne) z edukacji dla bezpieczeństwa nie mają wpływu na ocenę klasyfikacyjną z zachowania i odwrotnie
c) informacje o przewidywanych ocenach klasyfikacyjnych rocznych (śródrocznych)
z edukacja dla bezpieczeństwa przekazuje wychowawca klasy na zebraniu z rodzicami na 1 miesiąc
przez Radą klasyfikacyjną na podstawie zapisu w dzienniku
d) informacja o przewidywanej śródrocznej(rocznej) ocenie niedostatecznej jest
przekazywana w formie pisemnej rodzicom nie później niż na 1 miesiąc przed
klasyfikacyjną radą pedagogiczną. Powiadomienia dokonuje wychowawca klasy na
podstawie notatki w dzienniku szkolnym wypełnionej przez nauczyciela
edukacji dla bezpieczeństwa
e) ocenę śródroczną (roczną) nauczyciel ustala stosując średnią ważoną najpóźniej na 3 dni
przed posiedzeniem klasyfikacyjnym rady pedagogicznej i przekazuje informację o
ocenie uczniowi
g) ocenę niedostateczna za pierwszy semestr uczeń jest zobowiązany poprawić na1 miesiąc przed rada klasyfikacyjną roczną ( rozpoczęcie poprawy musi nastąpić najpóźniej miesiąc po wystawianiu oceny śródrocznej). Brak poprawy oceny śródrocznej niedostatecznej wiąże się z niedostateczną oceną końcoworoczną.
6) Uczeń dyslektyczny jest oceniany z uwzględnieniem zaleceń z Poradni Psychologiczno-pedagogicznej
ROZDZIAŁ III: Formy informowania rodziców
września informuje uczniów oraz rodziców o wymaganiach edukacyjnych ( uczniów podczas lekcji, rodziców poprzez umieszczenie kryterium oceniania na stronie gimnazjum):
sposobach sprawdzania osiągnięć i kryteriach uzyskiwania rocznej (śródrocznej) oceny klasyfikacyjnej z przedmiotu.
2) Informacje o wiedzy, postępach, umiejętnościach i zachowaniu ucznia na lekcji
nauczyciel przekazuje rodzicom poprzez:
zapisy :
- dzienniku lekcyjnym
oraz poprzez
- konsultacje indywidualne z rodzicami
- wychowawcę klasy, informując o poziomie wiedzy, umiejętnościach,
o postępach oraz uzdolnieniach.
Szczegółowe kryteria oceniania:
Ocena niedostateczna
Uczeń:
• pomimo pomocy nauczyciela nie potrafi się wypowiedzieć
• nie opanował wiedzy i umiejętności w zakresie wymagań koniecznych
niezbędnych do dalszego kształcenia
• nie potrafi wykonać prostego polecenia
• wykazuje się brakiem systematyczności i chęci do nauki
• nie interesuje się przedmiotem
• nie posiada zeszytu przedmiotowego
Ocena dopuszczająca
Uczeń:
• przy pomocy nauczyciela jest w stanie wykonać proste polecenia
• ma braki w opanowaniu wiedzy i umiejętności, które są konieczne do dalszego
kształcenia; posiada minimum wiedzy
• nie potrafi sformułować jasnej wypowiedzi na tematy poruszane na lekcjach
• jego postawa na lekcjach jest bierna, ale wykazuje chęć do współpracy
Ocena dostateczna
Uczeń:
• jest aktywny na lekcjach sporadycznie
• jego wiedza jest fragmentaryczna i wyrywkowa
• ma problemy z samodzielnym sformułowaniem i uzasadnieniem swoich
wypowiedzi
• udziela odpowiedzi na proste pytania nauczyciela
• wykonuje samodzielnie proste zadania, które przydzieli mu grupa
Ocena dobra
Uczeń:
• w dużej mierze opanował treści i umiejętności zawarte w programie
• chętnie pracuje w grupie
• jest aktywny na zajęciach
• umiejętnie wykorzystuje zdobyte informacje
• wykonuje samodzielnie typowe zadania związane z tokiem lekcji i zlecone
przez nauczyciela
• umie formułować proste, typowe wypowiedzi ustne i pisemne
• porównuje zachowania pozytywne i negatywne oraz ich wpływ na postawę
ludzi
• prezentuje różne sposoby rozwiązywania konfliktów
• poprawnie stosuje pojęcia: efekt cieplarniany, dziura ozonowa, kwaśne
deszcze
• poprawnie wykonuje czynności ratownicze, umie dobrać potrzebny sprzęt i
wykorzystać niektóre środki ratownicze
Ocena bardzo dobra
Uczeń:
• bardzo aktywnie uczestniczy w zajęciach
• sprawnie samodzielnie posługuje się różnymi źródłami wiedzy, uzasadnia
odpowiedzi korzystając z wiadomości prasowych i telewizyjnych
• uzasadnia własne poglądy i stanowiska
• dokonuje samodzielnej oceny wydarzeń i zjawisk
• dostrzega związki przyczynowo- skutkowe
• potrafi łączyć wiedzę z różnych przedmiotów
• interpretuje teksty źródłowe
• rozumie, że oprócz praw uczeń ma obowiązki
• bezbłędnie wykonuje czynności ratownicze, koryguje błędy kolegów
• odpowiednio wykorzystuje sprzęt i środki ratownicze
• zdobył pełen zakres wiedzy przewidziany w programie
• sprawnie wykorzystuje wiedzę z różnych przedmiotów do rozwiązywania
zadań z zakresu edukacji dla bezpieczeństwa
• umie pokierować grupą rówieśników;
Ocena celująca
Uczeń:
• posiada usystematyzowaną wiedzę i umiejętności,
• rozwija własne zainteresowania,
• bierze udział w konkursach,
• jest bardzo aktywny na lekcjach,
• wykonuje szereg zadań dodatkowych z własnej inicjatywy,
• umiejętnie formułuje argumenty, wypowiada się bardzo poprawnym językiem
• potrafi doskonale zaplanować i zorganizować pracę swoją i innych
Propozycje osiągnięć edukacyjnych według przyjętych zasad oceniania dotyczących
tematów i działów, ujętych w tematach planu wynikowego, są zgodne z aktualną
podstawą programową.
Dział I OCHRONA LUDNOŚCI I OBRONA CYWILNA
1. Obrona cywilna oraz powszechna samoobrona ludności. System zarządzania kryzysowego.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•przedstawić funkcjonowanie obrony cywilnej w poszczególnych państwach
europejskich
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•scharakteryzować regulacje prawne ochrony i obrony cywilnej
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•wymienić i opisać elementy systemu krajowego ratownictwa
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•wymienić powinności obywatelskie w zakresie ochrony i obrony cywilnej
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•określić podstawowe zadania ochrony i obrony cywilnej
2. Systemy alarmowania i informowania ludności.
Zasady przeprowadzania ewakuacji planowej i doraźnej ludności.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•przedstawić zasady ewakuacji ludności, zwierząt z terenów zagrożonych,
potrafi wyjaśnić sposoby zaopatrzenia ludności ewakuowanej w wodę i
żywność
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•wyjaśnić zasady zachowania się po ogłoszeniu poszczególnych alarmów
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•przedstawić obowiązki osób podlegających ewakuacji
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•wymienić rodzaje alarmów i sygnałów alarmowych oraz systemy alarmowania i informowania ludności
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•wyjaśnić znaczenie pojęć: odkażanie, dezaktywacja, dezynfekcja, deratyzacja,
Dział II ZAGROŻENIA WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE
3. Zagrożenia naturalne wynikające z praw przyrody.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•opisać zagrożenia zdrowia i życia człowieka spowodowanego przez
zagrożenia naturalne w regionie i w Polsce w ostatnich latach
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•opisać skutki zagrożeń dla ludności, infrastruktury i gospodarki kraju
spowodowane przez klęski żywiołowe
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•uzasadnić zasady postępowania w rejonach klęsk żywiołowych
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•scharakteryzować zagrożenia spowodowane przez siły natury
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•wymienić naturalne zagrożenia czasu pokoju.
4 .Zagrożenia wynikające z ingerencji w środowisko naturalne oraz z działalności
gospodarczej człowieka.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•wymienić podstawowe źródła zagrożeń chemicznych i radiacyjnych
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•wyjaśnić istotę zagrożeń towarzyszących rozwojowi cywilizacji
•potrafi zaproponować działania zapobiegawcze
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•wymienić źródła zagrożeń ekologicznych w regionie
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•wyjaśnić pojęcia dziury ozonowej, efektu cieplarnianego, kwaśnych deszczów
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•wymienić zagrożenia związane z działalnością człowieka
5. Zagrożenia w domu, szkole oraz w najbliższej okolicy.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•scharakteryzować zagrożenia, które miały miejsce w regionie i w Polsce i
przedstawi propozycje zapobiegania im w przyszłości
•przygotować wywiad z przedstawicielami Straży Miejskiej o zagrożeniach w
najbliższej okolicy i działań zapobiegawczych
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•przedstawić sposoby zapobiegania degradacji środowiska regionie
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•opisać zasady zachowania się podczas wystąpienia zagrożeń
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•porównuje zagrożenia występujące w Polsce i w regionie zamieszkania
•opisać zagrożenia współczesnej młodzieży i nazwy instytucji prowadzących
działalność profilaktyczną
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•wymienia zagrożenia w najbliższej okolicy zamieszkania i szkoły.
6. Zagrożenia w transporcie oraz w obiektach użyteczności publicznej.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•przygotować wywiad z przedstawicielami Policji o zagrożeniach wypadkami i
katastrofami komunikacyjnymi w najbliższej okolicy i działań zapobiegawczych
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•zaproponować własne sposoby przeciwdziałania i unikania zagrożeniom
bezpieczeństwa
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•opisać zasady zachowania się podczas wypadków i katastrof
komunikacyjnych
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•opisać zjawiska patologiczne występują wśród dzieci i młodzieży
•podać zasady poruszania się po drodze poza terenem zabudowanym
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•opisać zagrożenia współczesnej młodzieży
Dział III OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
7. Pożar, klęska żywiołowa, inne miejscowe zdarzenie.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•zaprojektować działania w swoim środowisku likwidujące zagrożenia
pożarowe
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•opisać środki i sprzęt gaśniczy oraz przedstawić zasady ich stosowania
podczas pożaru
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•podać elementy trójkąta spalania, wie jakie warunki muszą by spełnione, aby
nastąpił proces spalania
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•wymienić przyczyny powstawania pożarów
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•podać definicję pożaru
•wezwać telefonicznie pomoc do gaszenia pożaru
8 . Zakres zadań ochrony przeciwpożarowej oraz jej organizacja.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•przygotować wywiad z przedstawicielami Straży Pożarnej o zagrożeniach
pożarem i działań zapobiegawczych
•określić stopień zagrożenia pożarowego we własnym domu
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•przedstawić sposoby ratowania ludzi i zwierząt z pożaru
•scharakteryzować elementy profilaktyki przeciwpożarowej
•omówić istotę różnych zagrożeń pożarowych
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•określić czym zajmuje się ochrona przeciwpożarowa
•opisać zasady ratowania ludzi, zwierząt i mienia
•określić stopień zagrożenia pożarowego we własnym domu
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•zna różnicę pomiędzy pożarem i klęską żywiołową
•omówić sposoby ochrony na wypadek pożaru
•dokonać podziału pożarów ze względu na rodzaj palącego się materiału
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•pokazać miejsca gdzie znajduje się podręczny gaśniczy w szkole
•zna znaki ewakuacyjne
•określić, jakie substancje można gasić wodą, a jakie nie.
9 telefony alarmowe i sposów informowania o zdarzeiach
Dział IV MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE
9. Rodzaje materiałów niebezpiecznych oraz ich oznakowanie.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•uzasadnić rozmieszczenie tablic i znaków bezpieczeństwa w miejscu
zamieszkania i nauki
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•wyjaśnić, dlaczego należy dążyć do jednoznacznego rozumienia informacji o niebezpieczeństwie
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•opisać znaczenie znaków ewakuacyjnych, ochrony przeciwpożarowej , BHP
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•wymienić rodzaje znaków bezpieczeństwa,
•podać znaczenie poszczególnych rodzajów znaków
Ocena dopuszczająca
Uczeń potrafi:
•nazwać tablice i znaki bezpieczeństwa
10. Transport materiałów niebezpiecznych.
Ocena celująca
Uczeń potrafi:
•potrafi zaproponować sposoby zapobiegania skażeniom chemicznym
Ocena bardzo dobra
Uczeń potrafi:
•zna zasady postępowania w przypadku awarii instalacji chemicznej, środka
transportu lub rozszczelnienia zbiorników z substancjami toksycznym
Ocena dobra
Uczeń potrafi:
•wie jakie mogą być zastępcze środki ochrony dróg oddechowych i skóry
Ocena dostateczna
Uczeń potrafi:
•opisać znaczenie oznakowanie substancji toksycznych i biologicznych
Ocena dopuszczająca
Uczeń:
•opisać, czym wyróżniają się tablice i znaki BHP
Dział V Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach
Oceny szczegółowe:
1.Łańcuch przeżycia
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
-przedstawić ogólne schematy ratunkowe i łańcuch ratunkowy
Ocena bardzo dobra
-scharakteryzować poszczególne ogniwa łańcucha oraz ich rolę i znaczenie
Ocena dobra
--udrożnić drogi oddechowe u poszkodowanych w różnych wypadkach
-dokonać badania w celu rozpoznania rodzaju urazów i stanu poszkodowanego
Ocena dostateczna
-sprawdzić oddech i określić jego prawidłowość
Ocena dopuszczająca
- podać ogólny schemat zgłaszania wypadku.
2. Ogólne zasady udzielania pierwszej pomocy
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
-ustalić i wyeliminować realne oraz potencjalne zagrożenia dla ratownika i poszkodowanego w miejscu wypadku
Ocena bardzo dobra
-uzasadnić konieczność udzielania pomocy w sytuacji zagrożenia życia
Ocena dobra
-scharakteryzować poszczególne ogniwa łańcucha ratunkowego oraz ich rolę i znaczenie
Ocena dostateczna
-przedstawić ogólne schematy ratunkowe oraz łańcuch ratunkowy
Ocena dopuszczająca
- wymienić czynności wchodzące w zakresie.
4. Osoba nieprzytomna
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
-przedstawić najważniejsze zadania ratownicze do czasu przyjazdu pogotowia
Ocena bardzo dobra
-podać okoliczności i sposób ułożenia osoby nieprzytomnej w pozycji bezpiecznej z pozycji zastanej
Ocena dobra
- rozpoznać zaburzenia funkcji życiowych
-udrożnić drogi oddechowe u poszkodowanego w różnych wypadkach
Ocena dostateczna
- wymienić stany bezpośredniego zagrożenia życia
Ocena dopuszczająca
-podać prawidłowe wartości tętna i oddechu u człowieka dorosłego i dziecka
5. Udzielanie pomocy osobom nieprzytomnym
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- wymienić zasady obowiązujące w wypadku masowym
Ocena bardzo dobra
- wymienić zagrożenia związane z brakiem przytomności i scharakteryzować sposoby postępowania zapobiegające ich wystąpieniu
Ocena dobra
-podać ogólny schemat postępowania w omdleniu, padaczce i braku przytomności
Ocena dostateczna
- wymienić przyczyny omdlenia oraz braku przytomności
Ocena dopuszczająca
- podać pojęcie pierwszej pomocy i jej cele
6. Resuscytacja
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
-przedstawić schemat postępowania ratowniczego z niezbędnym wykonaniem zabiegów resuscytacyjnych
Ocena bardzo dobra
- postępować według schematu ratunkowego
Ocena dobra
- rozpoznać oznaki zatrzymania oddechu i krążenia
Ocena dostateczna
-opisać objawy śmierci klinicznej i biologicznej
Ocena dopuszczająca
- wskazać miejsce wykonywania masaży serca
7. Resuscytacja w sytuacjach szczególnych
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- wyjaśnić jakie warunki muszą być zachowane przy RKO z porażonym prądem, przy podtopieniu/ utonięciu
Ocena bardzo dobra
- wykonać resuscytację na fantomie
Ocena dobra
- wykonać różne metody sztucznego oddychania
Ocena dostateczna
- podać miejsce ucisku, jego częstotliwość i głębokość podczas wykonywania RKO
Ocena dopuszczająca
- rozpoznać oznaki zatrzymania oddechu i krążenia
8. Defibrylator
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- przedstawić schemat postępowania ratowniczego z użyciem AED
Ocena bardzo dobra
-uzasadnić dlaczego warto jest stosować AED
Ocena dobra
-wymienić środki bezpieczeństwa przy użyciu AED
Ocena dostateczna
-przedstawić różnice wykonania RKO ręcznie i automatycznie
Ocena dopuszczająca
- przedstawić co to jest defibrylator
9. Porażenie prądem
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
Postępować według schematu ratunkowego
Ocena bardzo dobra
- przedstawić objawy porażenia prądem i piorunem
- przedstawić zasady udzielenia pierwszej pomocy
Ocena dobra
- udzielać pomocy w porażeniu prądem
Ocena dostateczna
- podać warunki bezpieczeństwa ratownika przy udzielaniu pierwszej pomocy osobom porażonym prądem elektrycznym
Ocena dopuszczająca
- wymienić czynności wchodzące w zakres pierwszej pomocy
10. Krwotok
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- przedstawić schemat postępowania w przypadku krwotoku tętniczego i żylnego
- wykonać niezbędne czynności przeciwwstrząsowe w różnych sytuacjach
Ocena bardzo dobra
- wymienić sposoby tamowania krwotoków zewnętrznych
Ocena dobra
-dostosować postępowanie oraz rodzaj opatrunku do rodzaju rany i sytuacji
- wykonać opatrunek uciskowy
Ocena dostateczna
- wymienić i rozróżnić na podstawie objawów rodzaj krwotoku
Ocena dopuszczająca
- zdefiniować pojęcie krwotoku
- zdefiniować pojęcie wstrząsu
11.Złamanie i zwichnięcie
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- udzielić pomocy przy zwichnięciach, skręceniach i złamaniach połączonych z innymi urazami wykorzystując łańcuch ratowniczy
Ocena bardzo dobra
- wykorzystać podręczne środki do unieruchomienia i różne sposoby postępowania w zależności od rodzaju urazu i sytuacji
Ocena dobra
-rozróżnić rodzaje urazów kostno- stawowych po objawach
Ocena dostateczna
- określić ogólne zasady udzielania pomocy przy złamaniach
- zastosować podręczne środki do unieruchomienia kończyn górnych i dolnych
Ocena dopuszczająca
- wymienić rodzaje urazów kostno- stawowych i ich objawy
- udzielić pierwszej pomocy przy złamaniu, zwichnięciu i skręceniu.
12. Zatrucie
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- rozpoznać jakimi drogami mogło nastąpić zatrucie organizmu, rodzaj zatrucia
- udzielić pierwszej pomocy zgodnie ze schematem postępowania ratowniczego
Ocena bardzo dobra
-dostosować postępowanie do rodzaju zatrucia i drogi wnikania
Ocena dobra
- rozpoznać typowe zatrucia na podstawie objawów i okoliczności
- ocenić stan poszkodowanego i stopień zagrożenia w różnych zatruciach
Ocena dostateczna
- wymienić najczęstsze rodzaje zatruć i rodzaje trucizn
-podać ogólne sposoby usuwania trucizn i nieswoiste odtrutki
Ocena dopuszczająca
-wymienić drogi wnikania trucizn do organizmu
- zdefiniować podstawowe pojęcia
13. Oparzenie i odmrożenia.
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- wyjaśnić skutki ogólne oparzeń i zagrożenia z tym związane
- zaproponować działania przeciwwstrząsowe przy oparzeniach
Ocena bardzo dobra
-udzielić pierwszej pomocy przy oparzeniu, dostosowując sposób postępowania do sytuacji i postępując według schematu ratunkowego
Ocena dobra
- opisać skutki działania niskiej i wysokiej temperatury na organizm ludzki
- udzielić pomocy osobie poszkodowanej przy oparzeniu termicznym
Ocena dostateczna
- wymienić przyczyny i rodzaje urazów termicznych
- rozpoznać rodzaj i stopień oparzenia na podstawie objawów
Ocena dopuszczająca
-podać stopień oparzenia
- wymienić źródła zagrożeń urazami termicznymi
14.Nagłe zachorowania
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
-wyjaśnić zagrożenia związane z brakiem udzielenia pomocy osobie z napadem drgawkowym, napadem duszności, zawałem serca, udarem mózgu
Ocena bardzo dobra
- ustalić co się stało w miejscu wypadku
Ocena dobra
- rozpoznać oznaki zawału serca, duszności, epilepsji, omdlenia,
Ocena dostateczna
- udzielić pomocy poszkodowanemu z zawałem serca
Ocena dopuszczająca
- udzielić pomocy poszkodowanemu przy omdleniu
15. Pierwsza pomoc w przypadku nagłych zachorowań
Uczeń potrafi:
Ocena celująca
- zdiagnozować i udzielić pomocy poszkodowanemu w nagłych zachorowaniach zgodnie ze schematem ratowniczym
Ocena bardzo dobra
- rozpoznać zagrożenia związane z brakiem udzielenia pomocy osobie z napadem drgawkowym, napadem duszności, zawałem serca, udarem mózgu.
Ocena dobra
- nieść pomoc osobom, które doznają zawału serca, ataku duszności lub epilepsji
Ocena dostateczna
- udzielić pomocy poszkodowanemu napadem drgawkowym
Ocena dopuszczająca
- udzielić pomocy poszkodowanemu z krwotokiem z nosa.
Dostosowanie wymagań edukacyjnych z edukacji dla bezpieczeństwa
Dostosowanie wymagań
W stosunku do wszystkich uczniów posiadających dysfunkcje zastosowane zostaną zasady wzmacniania poczucia własnej wartości, bezpieczeństwa, motywowania do pracy i doceniania małych sukcesów.
1.Uczniowie o inteligencji niższej niż przeciętna
W przypadku tych dzieci konieczne jest dostosowanie zarówno w zakresie formy, jak i treści wymagań.
Ogólne wymagania co do formy:
• omawianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopniu trudności,
• pozostawianie więcej czasu na jego utrwalenie,
• podawanie poleceń w prostszej formie,
• unikanie trudnych, czy bardzo abstrakcyjnych pojęć,
• częste odwoływanie się do konkretu, przykładu,
• unikanie pytań problemowych, przekrojowych,
• wolniejsze tempo pracy,
• szerokie stosowanie zasady poglądowości,
• odrębne instruowanie dzieci,
• zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie wykonać samodzielnie.
Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
• częste odwoływanie się do konkretu (np. graficzne przedstawianie treści zadań), szerokie stosowanie zasady poglądowości,
• omawianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopni trudności (pamiętając, że obniżenie wymagań nie może zejść poniżej podstawy programowej),
• podawanie poleceń w prostszej formie (dzielenie złożonych treści na proste, bardziej zrozumiałe części),
• wydłużanie czasu na wykonanie zadania,
• podchodzenie do dziecka w trakcie samodzielnej pracy w razie potrzeby udzielenie pomocy, wyjaśnień, mobilizowanie do wysiłku i ukończenia zadania,
• zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie samodzielnie wykonać,
• potrzeba większej ilości czasu i powtórzeń dla przyswojenia danej partii materiału,
• stosuje się obniżone kryterium oceniania na każdą ocenę.
2. Uczniowie słabo widzący
Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
• właściwe umiejscowienie dziecka w klasie (zapobiegające odblaskowi pojawiającemu się w pobliżu okna, zapewniające właściwe oświetlenie i widoczność),
• udostępnianie tekstów (np. testów sprawdzających wiedzę) w wersji powiększonej,
• zwracanie uwagi na szybką męczliwość dziecka związaną ze zużywaniem większej energii na patrzenie i interpretację informacji uzyskanych drogą wzrokową (wydłużanie czasu na wykonanie określonych zadań),
3. Uczniowie słabo słyszący
Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
• zapewnić dobre oświetlenie klasy oraz miejsce dla dziecka w pierwszej ławce w rzędzie od okna. Uczeń będąc blisko nauczyciela (od 0,5 do 1.5m), którego twarz jest dobrze oświetlona, może słuchać jego wypowiedzi i jednocześnie odczytywać mowę z ust. Należy też, umożliwić dziecku odwracanie się w kierunku innych kolegów odpowiadających na lekcji co ułatwi lepsze zrozumienie ich wypowiedzi,
• nauczyciel mówiąc do całej klasy, powinien stać w pobliżu dziecka zwrócony twarzą w jego stronę - nie powinien chodzić po klasie, czy być odwrócony twarzą do tablicy, to utrudnia dziecku odczytywanie mowy z jego ust,
• należy mówić do dziecka wyraźnie używając normalnego głosu i intonacji, unikać gwałtownych ruchów głową czy nadmiernej gestykulacji,
• trzeba zadbać o spokój i ciszę w klasie, eliminować zbędny hałas m.in. zamykać okna przy ruchliwej ulicy, unikać szeleszczenia kartkami papieru, szurania krzesłami, to utrudnia dziecku rozumienie poleceń nauczyciela i wypowiedzi innych uczniów, powoduje też większe zmęczenie. Takie zakłócenia stanowią również problem dla uczniów z aparatami słuchowymi, ponieważ są wzmacniane przez aparat,
• nauczyciel winien upewnić się czy polecenia kierowane do całej klasy są właściwie rozumiane przez dziecko niedosłyszące. W przypadku trudności zapewnić mu dodatkowe wyjaśnienia, sformułować inaczej polecenie, używając prostego, znanego dziecku słownictwa. Można też wskazać jak to polecenie wykonuje jego kolega siedzący w ławce,
• dziecko z wadą słuchu ma trudności z równoczesnym wykonywaniem kilku czynności w tym samym czasie, nie jest w stanie słuchać nauczyciela - co wymaga obserwacji jego twarzy - jednocześnie otworzyć książkę na odpowiedniej stronie i odnaleźć wskazane ćwiczenie. Często więc nie nadąża za tempem pracy pozostałych uczniów w klasie,
• dziecko niedosłyszące powinno siedzieć w ławce ze zdolnym uczniem, zrównoważonym emocjonalnie, który chętnie dodatkowo będzie pomagał mu np. szybciej otworzy książkę, wskaże ćwiczenie, pozwoli przepisać notatkę z zeszytu itp.
• w czasie lekcji wskazane jest używanie jak najczęściej pomocy wizualnych i tablicy (m.in. zapisanie nowego tematu, nowych i ważniejszych słów, dat na lekcji historii itp. ),
• można poprosić innych uczniów w klasie, aby robili notatki z kopią i udostępniali je koledze,
• konieczne jest aktywizowanie dziecka do rozmowy poprzez zadawanie prostych pytań, podtrzymywanie jego odpowiedzi przez dopowiadanie pojedynczych słów, umowne gesty, mimiką twarzy,
• nauczyciel podczas lekcji powinien często zwracać się do dziecka niesłyszącego, zadawać pytania – ale nie dlatego, aby oceniać jego wypowiedzi, ale by zmobilizować go do lepszej koncentracji uwagi i ułatwić mu lepsze zrozumienie tematu,
• przy ocenie prac pisemnych dziecka nie należy uwzględniać błędów wynikających z niedosłuchu,
• uczeń niedosłyszący jest w stanie opanować konieczne i podstawowe wiadomości zawarte w programie nauczania ale wymaga to od niego znacznie więcej czasu i wkładu pracy, w porównaniu z uczniem słyszącym. Przy ocenie osiągnięć ucznia z wadą słuchu należy szczególnie doceniać własną aktywność i wkład pracy ucznia, a także jego stosunek do obowiązków szkolnych (systematyczność, obowiązkowość, dokładność ).
4. Uczniowie o specyficznych trudnościach w uczeniu się
1.Dysgrafia
Dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzania wiedzy, a nie treści. Wymagania merytoryczne, co do oceny pracy pisemnej powinny być ogólne, takie same, jak dla innych uczniów, natomiast sprawdzenie pracy może być niekonwencjonalne. Np., jeśli nauczyciel nie może przeczytać pracy ucznia, może go poprosić, aby uczynił to sam lub przepytać ustnie z tego zakresu materiału. Może też skłaniać ucznia do pisania drukowanymi literami.
Dostosowanie wymagań dotyczy głównie formy sprawdzania i oceniania wiedzy z tego zakresu. Podczas oceny prac pisemnych nie uwzględnia się poprawności ortograficznej.
Widząc trudności dziecka nauczyciel może odpytać go na osobności, a nie przy całej klasie. Ucznia nie należy ponaglać, krytykować ani zawstydzać. Dysleksja nie daje możliwości obniżenia wymagań jakościowych. Są to, bowiem uczniowie, z co najmniej przeciętną sprawnością intelektualną, którzy zechcą w przyszłości zdawać maturę.
Możliwe zasady postępowania z uczniem z dysleksją rozwojową:
(indywidualizacja w zależności od posiadanej dysfunkcji oraz opinii PPP)
• unikać głośnego odpytywania z czytania przy całej klasie,
• kontrolować stopień zrozumienia samodzielnie przeczytanych przez ucznia poleceń, szczególnie podczas sprawdzianów,
• ograniczać teksty do czytania i pisania na lekcji do niezbędnych notatek, których nie ma w podręczniku;
• pisemne sprawdziany powinny ograniczać się do sprawdzanych wiadomości, wskazane jest aby na sprawdzianie pojawiły się również zadania testowe – pozwoli to uczniowi skoncentrować się na kontrolowanej tematyce, a nie na poprawności pisania,
• wskazane jest preferowanie wypowiedzi ustnych. Sprawdzanie wiadomości powinno odbywać się często i dotyczyć krótszych partii materiału. Pytania kierowane do ucznia powinny być precyzyjne,
• unikać wyrywania do odpowiedzi. Jeśli to możliwe uprzedzić ucznia (na przerwie lub na początku lekcji), że będzie dzisiaj pytany. W ten sposób umożliwiamy dziecku przypomnienie wiadomości, skoncentrowaniu się, a także opanowanie zapięcia emocjonalnego często blokującego wypowiedź,
• dobrze jest posadzić dziecko blisko nauczyciela, dzięki temu zwiększy się jego koncentracja uwagi, ograniczeniu ulegnie ilość bodźców rozpraszających, wzrośnie bezpośrednia kontrola nauczyciela, bliskość tablicy pozwoli zmniejszyć ilość błędów przy przepisywaniu,
• podczas oceny prac pisemnych nie uwzględniać poprawności ortograficznej,
• w przypadku ucznia z dysgrafią wskazane jest akceptowanie pisma drukowanego, pisma na maszynie, komputerze, zwłaszcza prac obszernych (wypracowań, referatów). Nie należy również oceniać estetyki pisma, np. w zeszytach. Jeśli pismo dziecka jest trudne do odczytania, można zamienić pracę pisemną na wypowiedź ustną,
• przekazywać uczniom spostrzeżenia na temat ich pracy. Zauważać zrobione postępy,
• zezwolić na pisanie ołówkiem, aby uczeń mógł łatwiej poprawiać błędy.
Możliwe sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
(indywidualizacja w zależności od posiadanej dysfunkcji oraz opinii PPP)
• naukę definicji, rozłożyć w czasie, często przypominać i utrwalać,
• nie wyrywać do natychmiastowej odpowiedzi, można uprzedzić ucznia, że będzie pytany,
• w czasie sprawdzianów zwiększyć ilość czasu na rozwiązanie zadań lub ograniczyć ilość zadań (dotyczy uczniów tylko z takim zaleceniem PPP),
• materiał sprawiający trudność dłużej utrwalać, dzielić na mniejsze porcje.
5. Uczniowie z ADHD
Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
• wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji,
• pomaganie uczniowi w skupieniu się na wykonywaniu jednej czynności,
• wydawanie jasnych, precyzyjnych poleceń- na raz tylko jedno polecenie,
• formułowanie informacji dotyczących pracy domowej w sposób jasny i przejrzysty,
• przypominanie o regułach,
• skupianie uwagi ucznia na tym co najważniejsze – kolor, podkreślenie,
• chwalenie ucznia za pozytywne zachowanie,
• angażowanie ucznia w konkretne działania,
• w miarę potrzeby opracowanie zrozumiałego dla ucznia kontraktu,
• zapewnienie uczniowi miejsca w pierwszej ławce.
6. Uczniowie z orzeczeniem o upośledzeniu w stopniu lekkim
Ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim obowiązuje ta sama podstawa programowa, co uczniów z normą intelektualną. Realizuje on ten sam program nauczania, tylko odpowiednio dostosowany do jego indywidualnych potrzeb. Wymagania edukacyjne dla ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim zawarte są w planie dydaktycznym dostosowanym do potrzeb edukacyjnych i możliwości psychofizycznych ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim. Ocena uwzględnia przede wszystkim wkład pracy ucznia i jego zaangażowanie, w drugiej kolejności mierzy efekt końcowy. Formy sprawdzania wiedzy i umiejętności są dostosowane do możliwości psychofizycznych ucznia. Ze względu na specyfikę pracy z dziećmi upośledzonymi umysłowo nauczyciel musi stosować na lekcjach zasady pedagogiki specjalnej:
• zasadę indywidualizacji czyli dostosowanie zadań do potrzeb, możliwości i tempa pracy ucznia,
• zasadę poglądowości tj. wszechstronne, polisensoryczne poznawanie otaczającej rzeczywistości,
• zasadę stopniowania trudności, dzięki której dziecko wzmacnia wiarę w swoje możliwości mobilizuje się do przezwyciężania niepowodzeń, osiąga sukces sprzyjający własnemu rozwojowi i doskonaleniu,
• zasadę systematyczności to znaczy pracy zgodnie z racjonalnym planem i systematyczne postępowanie zgodnie z nim, zasadę trwałości wiedzy czyli wielokrotnego powtarzania nabytej wiedzy i umiejętności,
• zasadę współpracy z rodziną , która powinna aktywnie uczestniczyć w procesie rewalidacji własnego dziecka.
Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
• dostosowanie poziomu trudności zadań szkolnych i domowych do indywidualnych możliwości ucznia (dawać mniej zadań, o mniejszym stopniu trudności pamiętając, że obniżenie wymagań nie może zejść poniżej podstawy programowej),
• dzielenie materiału na mniejsze części, aby ułatwić ich zapamiętanie i odtworzenie,
• niewskazane jest nagłe wyrywanie do odpowiedzi bez uprzedzenia, szczególnie z odległych partii materiału,
• w miarę możliwości odrębne instruowanie ucznia,
• polecenia ustne i pisemne winny mieć prostą konstrukcję , należy upewniać się , czy zostały dobrze zrozumiane, w razie potrzeby dodatkowo wyjaśniać,
• utrwalać zdobyte wiadomości i umiejętności poprzez częste ich powtarzanie i przypominanie,
• wydłużyć czas wykonywanych zadań, ćwiczeń,
• podchodzenie do dziecka w trakcie samodzielnej pracy w razie potrzeby udzielenie pomocy i wyjaśnień, mobilizowanie do wysiłku i ukończenia zadania,
• dawać więcej czasu na odpowiedzi ustne i samodzielne prace pisemne, w czasie których należy podchodzić do ucznia, upewniać się , czy nie wymaga pomocy,
• pomagać podczas wypowiedzi ustnych w doborze słownictwa, naprowadzać poprzez pytania pomocnicze,
• nieustannie motywować ucznia do dalszych działań poprzez pochwały, zachęty, nagrody,
• stosować pozytywne wzmocnienia społeczne, chwalić nawet za drobne osiągnięcia, zauważać i doceniać wysiłek wkładany w wykonywanie zadań,
• tworzyć atmosferę życzliwości i bezpieczeństwa, dbać o prawidłowe relacje z rówieśnikami,
• stosuje się wymagania edukacyjne dla uczniów z upośledzeniem lekkim.
7. Uczniowie zdolni
Praca z uczniem zdolnym na lekcjach matematyki realizowana jest głównie w formie pracy indywidualnej. Jest to optymalna forma pozwalająca precyzyjnie dobrać treść i dostosować tempo uczenia się. Realizuje się je poprzez:
• krótkie, kilkuminutowe rozmowy nauczyciela z uczniem, zwykle komentujące w sposób rozszerzający bieżący materiał lub kończące się sformułowaniem problemu, a potem rozwiązaniem go,
• zadawanie dodatkowych zadań podczas prac klasowych i domowych,
• przygotowanie przez ucznia referatów po przeczytaniu odpowiedniej literatury,
• korygowanie błędów kolegów (szukanie błędów w rozumowaniu),
• prowadzenie przez uczniów fragmentów lekcji (czasami przygotowanie całej lekcji),
• zachęcanie do czytania fachowych czasopism,
• zwiększanie wymagań, co do ścisłości i precyzji ich wypowiedzi,
• stworzenie uczniom najzdolniejszym okazji do swobodnego wyboru zadań trudniejszych, swobodnej decyzji w podejmowaniu dodatkowych zadań,
• organizowanie konkursów w rozwiązywaniu zadań trudniejszych,
Innymi formami pracy z uczniem zdolnym są:
• praca w grupach o podobnym poziomie uzdolnień, gdzie zadawane są zadania trudniejsze dla grup zdolniejszych,
• praca w grupach, w których uczniowie uzdolnieni pełnią rolę liderów, a praca może być formą konkursów.
8. Uczniowie z problemami emocjonalnymi
Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:
• pomoc w radzeniu sobie ze stresem;
• nie stwarzanie atmosfery napięcia, zdenerwowania;
• umożliwienie zaliczania w późniejszym terminie;
• rozłożenie zaliczanego materiału na mniejsze partie.